Programy wykorzystywane w planowaniu i realizowaniu procesu kształcenia

Program Wychowania Przedszkolnego ,,Odkrywam siebie i świat " - Jadwiga Pytlarczyk                                                  Program adaptacyjny ,,W naszym przedszkolu maluchy już nie płaczą"
Elementy programu ,,Dziecięca matematyka "prof. K. Gruszczyk-Kolczyńskiej, E. Zielińskiej                                        Samodzielni bez granic -program autorski

                                                                Podstawa Programowa Wychowania Przedszkolnego MEN
 

Metody i formy pracy stosowane w przedszkolu przez nauczycieli

Matematyka prof. E. Gruszczyk – Kolczyńskiej
Ta metoda jest jedną z form aktywizujących, dostarczających dziecku wiedzę matematyczną, w sposób zabawowy i twórczy. Treść dostosowana do wieku i poziomu rozwoju umysłowego dzieci 3-6 letnich. Poza treningiem liczenia i przeliczania, dziecko uczy się schematu własnego ciała, nabywa orientacji w terenie oraz przestrzeni, uczy się konstruowania gier-ściganek.

Pedagogika Zabawy KLANZA
Metoda ta jest jedną z pobudzających do aktywności, przeżyć w grupie; zabawy sprzyjają aktywności wszystkich członków grupy. Realizacja następuje w oparciu o stosowanie szeroko rozumianych metod zabawowych, przyjemnych w odbiorze, nie pozbawionych głębszej refleksji.

Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne
Według tej metody ruch jest czynnikiem rozwoju i środkiem terapii. Twórcy ruchu rozwijającego uznali za najważniejsze: potrzebę ekspresji, odprężenia i potrzebę tworzenia. W tej metodzie wyróżnia się kilka kategorii ruchu: ruch prowadzący do poznania własnego ciała, ruch kształtujący związek jednostki z otoczeniem fizycznym, ruch wiodący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem oraz z grupą, ruch kreatywny. Metoda W. Sherborne, poprawiająca komunikację dzieci z otoczeniem poprzez język ciała i ruchu.

Metoda gimnastyki twórczej według R. Labana
Oparta na różnych formach ruchu, tj.: opowieść ruchowa, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, taniec, improwizacja ruchowa, inscenizacja, mimika, pantomima.

Metoda gimnastyki twórczej według C. Orffa
Opiera się na trzech czynnikach: muzyce, mowie i ruchu, które przenikają się wzajemnie, dając dzieciom możliwość rozwijania inwencji twórczej i ekspresji.